Jaren geleden heb ik een opleiding gevolgd bij het Centrum voor de Ontwikkeling van het Creatief Denken (COCD). De COCD ontstond eind jaren 70 van de vorige eeuw in de Universiteit Antwerpen: de basis van de theorie voor creatief denken en opleiden. Na 45 jaar is naam COCD veranderd tot School of Creative Thinking (SCT).
Waarom moet ik daar aan denken? Aan de COCD? Het komt door de skeelerbaan van de Warmondse IJs- en Skeelerclub (WIJC). Ineens wist ik weer van o.a. de blauwe, rode en gele ideeën. Die rode ideeën ….. de skeelerbaan!
- Blauwe ideeën zijn conventionele en realiseerbare ideeën. Blauwe ideeën zijn makkelijk door te voeren, er zijn al voorbeelden beschikbaar, ze hebben veel draagvlak en weinig risico. Ze kunnen gerealiseerd worden met weinig inspanning.
- Rode ideeën zijn originele en realiseerbare ideeën. Rode ideeën zijn patroondoorbrekende en opwindende ideeën. Ze onderscheiden zich en geven energie. Rode ideeën zijn de doorbraakideeën, de innovatieve ideeën.
- Gele ideeën zijn originele en (nog) niet realiseerbare ideeën. Het zijn de toekomstideeën en de rode ideeën van morgen. Ze zijn visiebepalend en richtinggevend. Gele ideeën zijn uitdagingen en dromen.
O0k moet ik denken aan die idea killers, die ideeën meteen om zeep helpen. Het wordt “ja, maar” is een hele sterke idea killer. Zelf doe ik dat ook (en ook best wel vaak!). Ik zal in het nieuwe jaar proberen minder idea killers te gebruiken. Anderen om me heen hebben daar natuurlijk last van; voor mijn gevoel is het gewoon, zit er gewoon in …..
Ruim zeven jaar geleden heeft een aantal mensen van de ijsvereniging voorgesteld een betonnen skeelerbaan te realiseren op het veld bij de ijsvereniging. Velen gaven aan waarom dat niet te realiseren is. Veel interessanter is wat wél kan, een skeelerbaan op tien kilometer van zee.
De natuurijsbaan kan alleen open als er een aantal echte ijsdagen zijn. Dán is er ook weer erwtensoep en warme chocolademelk. Veel mensen worden weer lid van de vereniging als natuurijs-lid. Die dagen zijn financieel een mooie meevaller voor de vereniging!
De skeelerbaan heeft geen ijs nodig; alleen goed weer (geen bladeren, water, ganzenpoep ed.) en goed beheer. De realisatie van de skeelerbaan heeft veel tijd en geld gekost. Vooral mensen uit de Leidse Merenwijk hebben bezwaar gemaakt tot het einde. Dat heeft hen niets opgeleverd. Daardoor zijn alleen wel de kosten voor de realisatie van de skeelerbaan sterk toegenomen. In 2018 heeft de Raad van State in Den Haag uitspraak gedaan over het beroep van omwonenden tegen de gemeente Teylingen over het niet nodig hebben van een omgevingsvergunning voor de aanleg van de skeelerbaan. Alle bezwaren zijn ongegrond verklaard of niet ontvankelijk bevonden.
Maar ….. een skeelerbaan is een win-win-baan! Als het vriest, kan er heel langzaam water over de baan worden gesprenkeld. Als dat langzaam en lang wordt volgehouden kan er na één nacht één tot twee centimeter ijs op de baan zitten. De skeelerbaan is dan een natuurijsbaan geworden.
Dromen bestaan!
