Toen ik jong was wilde ik dokter worden ……
In november 1971 verhuisde ik van Rotterdam naar Nieuwstadt, vlakbij Sittard. Na een half jaar meisjesschool op het dorp ging ik naar “het Serviam”, dat was sinds kort een gemengde school. Ik vond het daar geweldig, veel vrienden en we organiseerden van alles; dansles in de aula, schaatsen op de ijsbaan in Geleen, een paar dagen met z’n allen op de fiets naar Mamelis ….. Ik wilde medicijnen gaan studeren en deed daarom gymnasium bèta. Echter, mijn vader kreeg een andere functie bij het FNV in Utrecht en verhuisden in de zomervakantie 1976 naar De Bilt. Ik moest mee; voor een zestienjarige een gruwelijk leeftijd te worden verplaatst.
Ik ben naar Sint Bonifatius in Utrecht gegaan. Op de eerste dag kwam ik te laat -met de fiets kon ik de weg niet meer vinden- en ik praatte Limburgs. De natuurkundeleraar was alcoholist en gaf alleen een paar jongens les die erg goed in natuurkunde waren. De les ging over de stof in het natuurkundeboek heen. Ook Latijn ging eraf en werd dus Atheneum. De 5e klas heb ik nóg een keer gedaan. Ik heb geen leuke herinneringen in die drie jaar op die school. Ik heb nieuwe vrienden bij de scouting in De Bilt gekregen én bij de universiteit op de Uithof. Daar ben ik sociale geografie gaan studeren. Toch nog altijd interessant!
Echter, geneeskunde vind ik nog altijd interessant. Al vóór mijn hersenbloeding deed ik mee met onderzoeken en was toen bloeddonor.
Deze week heb ik de kantelproef bij het LUMC/neurologie gedaan. Daarmee wordt geprobeerd een wegraking (kortdurende bewusteloosheid) op te wekken om allerlei metingen op te nemen. De afgelopen maanden heb ik twee keer zo’n wegraking gehad; vandaar.
Het gaat onder andere om het meten van een aantal functies van het onwillekeurige zenuwstelsel, namelijk: hartslag, bloeddruk en ademhaling. Ook de elektrische hersenactiviteit wordt geregistreerd d.m.v. een EEG. Daarvoor zijn op m’n hoofd in m’n haar 25 plakkertjes met dunne elektrische slangetjes geplaatst. Ten slotte is er een video-opname van m’n gezicht gemaakt. Geen spannende film hoor 😉
De professionals kijken de komende tijd naar de metingen en het filmpje. Over een paar weken hebben we een afspraak met de neurologe. Fijn, dat je serieus wordt genomen en dat we in zo’n rijk land wonen. Zieken genezen en ziektes bestrijden …… hier zijn er in ieder geval kansen!
Ik was vast een goede, door denkende en vrolijk pratende dokter geweest 🙂
Hoi Marijke,
Wat goed dat je meedoet aan onderzoek. Het lijkt me griezelig als je zo maar wegvalt, en als dat onderzoek bijdraagt aan het oplossen van een stuk onzekerheid; doen. Je lacht er bij op die brancard alsof je denkt; zie mij hier nou liggen.
Nooit gemerkt dat je ooit Limburgs hebt gesproken, wat grappig.
Sterkte maar weer en groeten van Linda
Mooi geschreven!
En ja, Mamelis was leuk (wel veel heuvels onderweg ;)), de 2 jaren daarna Overloon.
Zo te zien blijf je er vrolijk onder. Ben benieuwd. Dikke kus XXX
Mooi, dat je zo actief mee helpt aan het onderzoek. Goed voor jou en andere mensen. Je bent een echte doorzetter.
Hey Marijke spannend weer maar ook een ervaring die voor jou als geïnteresseerde in de geneeskunde nieuwe informatie oplevert. Ben benieuwd naar de informatie die gaat volgen. En eh……. twee keer is eigenlijk wel genoeg! groeten en een mooi zomer toegewenst.
Lieve Marijke, wat een avontuur is het toch!
Wat kun je toch lekker beeldend en humoristisch schrijven over precaire zaken. Sterkte en liefsss
Hoi Marijke,
Zo hoor je nog eens wat. Spannend allemaal , al die herinneringen aan vroegere tijden. Ik heb er een boekje over geschreven: “Twee benen” heb ik het genoemd het ene been is mijn vaders kant en het andere been mijn moeders kant. En tenslotte heb ik er ook maar een stuk aan toegevoegd over mijn eigen leven. Dat moest van de kleinkinderen, want die weten er niets van. Voordat alle kennis is verdwenen toch maar wat vastgelegd, maar het blijft je eigen beleving. Jij intussen veel sterkte met al die onderzoeken, er zijn leukere dingen.
Hartelijke groet,
Aad Draijer
Spannend onderzoek Marijke! Ik hoop van harte dat t je wat gaat opleveren. Sterkte! Groetjes, Daan
Wat een verhaal Marijke! En wat leuk dat je geneeskunde wilde gaan studeren. Ben je uitgeloot destijds ? Ik weet nog dat er toen al loting was, want geb zelf meegedaan en ben ingeloot, zelfs voordat ik al mijn betavakken gehaald had. Destijds mocht je je inlotingsplaats bewaren in afwachting van het behalen van de tekortvakken. Wat hebben we veel overeenkomsten in interesses. Waarschijnlijk deed jij sociale geografie toen ik Fysische geografie deed in Utrecht ( voordat ik geneeskunde ben gaan studeren) . En ja, je zou een gezellig kletsende dokter zijn geworden, leuk!
Hoi Marijke,
Zo kom ik steeds meer te weten van m’n buurvrouw. De ervaring als Limburgse puber te verhuizen naar het westen/midden van het land herken ik van de verhalen van Els, een ex-vriendin van me.
Goed van je dat je meewerkt aan medisch onderzoek, misschien heb je er zelf wat aan en anders profiteren andere mensen van jouw activiteiten.
Groeten,
Peter Dekker