Elke maandagmorgen krijg ik twee verschillende lessen bij het Afasiecentrum in Leiderdorp. In de eerste les moeten we (meer/beter) praten. Dat doen we aan de hand van actuele onderwerpen, die we zelf inbrengen. Onze juf is Hermien. Een kei!
Vandaag ontstond ineens het gesprek over Blue Monday.
Wat is Blue Monday?
Twee collega’s hadden er nog nooit van gehoord. De collega die het onderwerp inbracht, had alleen de uitdrukking gehoord. Wat het betekent was niet duidelijk. Ik wist het niet precies ….. Een nieuw gebruik uit de Verenigde Staten? De eerste weken ná het nieuwe jaar? De nieuwjaarsborrels? Het mislukken van goede voornemens zoals het stoppen met roken en/of drinken? …… Een duidelijk voorbeeld van het horen luiden van de klok, maar het niet weten waar de klepel hangt.
Al pratend hebben we dit opgeschreven op het whiteboard:
Blue Monday
depri
blues
sentimenteel
Wikipedia gaf duidelijkheid.
“Blue Monday (deprimaandag) is een naam, gegeven aan een datum voor de zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar. De vader van ‘blauwe maandag’ is de Britsepsycholoog Cliff Arnall. Hij bedacht in 2005 een, naar zijn zeggen, wetenschappelijk verantwoorde formule waaruit zou blijken dat de maandag van de laatste volle week van januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen...”
Maar …..
Een mooie dag: zon, lekker weer, aardige mensen, leuke gesprekken, een plotselinge vrije middag (voelt haast als spijbelen: veilig fietsen bij Visio ging niet door, bijna twee uur lopen, zo lekker eten (Thaise kip met brocoli), Alfred is weer thuis na een dag werken, een dikke zoen, straks een bakkie koffie …..
Vandaag is geen Blue Monday, maar een Bright Monday!
De lucht vandaag boven het Joppe