De letters WIJC staan voor de Warmondse IJsclub. Sinds ik in Leiden ben gaan wonen (2010) in de Merenwijk ben ik lid geworden van deze ijsvereniging. Schaatsen vind ik echt geweldig; soms denk ik dat het bijna lijkt op vliegen. Het ging zó hard voor de wind op de grote plas bij Nieuwkoop …. het ijs was zwart en keihard ….
Vroeger heb ik leren schaatsen (1965) op de Vlaardingse Vaart op klompjes. Mijn opa en oma woonden daar. Ik was op visite met mijn ouders. Wij woonden toen in de Alexanderpolder in Rotterdam. Ons huis stond in het laatste straatje in de wijk. Daarna zag je de polder, die doorliep naar Capelle aan den IJssel.
Daarna verhuisden we naar Nieuwstadt, Limburg (1972). Na een half jaar 6e klas op de meisjesschool ben ik naar de brugklas op het Serviam (gymnasium) in Sittard gegaan. We hadden een leuke klas, heel initiatief-vol … dus ook ‘s winters schaatsen op de ijsbaan in Geleen. Mijn vriendin, Mariëlle en ik moesten het verste fietsen; heen én terug ;-).
In verband met mijn vaders werk verhuisden we wéér (1976), nu naar De Bilt. Daar ben ik lid geworden van Het Biltse Meertje en kreeg ik goeie Noren.
In 1988 ben ik naar Amsterdam gegaan; schaatstraining op de Jaap Edenbaan. Soms natuurijs op de Amstel in de stad, vaker op de polders en de veengebieden …. Waterland, Marken en de Gouwzee, het Naardermeer, Ankeveen en Vinkeveen . Prachtig mooi en nu dus -op één kilometer afstand van mijn huis in Leiden- het dorp Warmond en de Kaag, het Joppe en de Zijl ….
Het natuurijs is echter al een paar jaar niet bevroren, ook niet op de Kagerplassen. Geen schaatsen dus. Wat we wél hebben gedaan met de WIJC-trainingsgroep: roeien op de Kaag op de zomerste zaterdag halverwege oktober 2017.
Dat is ontzettend leuk om te doen!
Ik ga kijken of dit een goed alternatief is voor mij. Na mijn beroerte kan ik veel minder goed zien. Roeien is nu dus eigenlijk veiliger dan schaatsen; ik zit vast in een rijtje en hoef niet te kijken wat er om me heen gebeurt.
Wordt mijn schaatsen roeien?!