Een prachtige dag, zondag 3 februari 2019: niet koud, nauwelijks wind en volop zon. Vanaf Katwijk zijn we -mijn man en ik- richting Scheveningen gelopen over het strand.
Ik kon het REUZENRAD zelfs zien en nog verder weg Hoek van Holland en de Europoort. Dat wilde ik zeggen, maar het lukte me echter niet het goede woord te vinden. Zoeken, zoeken, zoeken ….. Uiteindelijk heb ik het opgegeven en de hulp aanvaardt ….. REUZENRAD ….
Nu proberen het niet meer te vergeten 🙂
Déze woorden kwamen gisteren wél gewoon binnen ….. Rad van avontuur, de Mallemolen, waterrad, voor galg en rad opgroeien, raderen, radertjes, tandwiel …..
Mijn hoofd met hersenen vind ik soms te vergelijken met een grote boekenkast met lades en planken:
- één plank met een paar boeken (lees: woorden) die je altijd kan “pakken” over een indiaan ….. En waarom? Geen idee!
- één lade, die meestal open staat,
- lades, die je kan vertrouwen; die de ene keer open staan en de andere keer zijn gesloten. Ik heb het idee, dat dat te maken heeft met positieve en/of negatieve energie.
- lades, die nog gesloten zijn; een uitdaging om ze open te krijgen en
- lades, die nooit (meer) open gaan; de sleuteltjes verloren 😉
In ons strandtentje in Katwijk wilden we -voordat we weer naar huis zouden rijden- nog ff een cappuccino drinken. Echter, we waren niet de enige ….. het was ontzettend druk op het strand en het Strandhuys. Geen rustig plekje te vinden voor een lekker bakkie.
Dát dus maar thuis geregeld.
