Eén ding tegelijk!

Na mijn beroerte heb ik ruim 3 maanden in het revalidatiecentrum “gewoond”. Wat ik toen meteen mocht doen, was buiten fietsen:
A. mét de fysiotherapeut en
B. mét een helmpje op m’n hoofd.

De reden daarachter is de aansprakelijkheid voor het revalidatiecentrum. Maar los daarvan is het ook gewoon verstandig om een helm op te zetten; zeker nú is het de kunst m’n hoofd verder heel te houden. Daarom heb ik -meteen nadat ik thuis kwam- een eigen helmpje gekregen. Niet zo’n saaie helm, maar een vrolijk ROOD accessoir.

Deze GIRO Sutton MIPS-helm is bedacht voor de stadsfietser. Zo kan ik in ieder geval zélf de kans op een ongeluk beïnvloeden. Het aantal verkeersdoden is voor het derde jaar op rij gestegen en het aantal ernstig gewonden is zelfs hoger dan ooit. Dat blijkt uit de jaarlijkse Monitor Verkeersveiligheid van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV).

Maar nog altijd is het gebruik van mijn RODE helm niet een vanzelfsprekendheid. Als je iets al ruim 50 jaar hebt gedaan, is een blijvende verandering een klus ….. of beter gezegd: een uitdaging. 😉

Dinsdagmorgen ben ik naar yoga geweest bij de sportschool. In de kleedkamer zocht ik al mijn fietssleutel, had ik een praatje over mijn nieuwe yogamat én ik zei Vanessa van de FFF-balie gedag. Toen ik thuis kwam, ontdekte ik dat ik mijn helm had laten liggen. Kijk maar …..

Het is echt waar ….. maar één ding tegelijk lukt!
Ik ben dus maar weer terug gereden -extra goed opletten zonder helmpje- naar de sportschool. Vanessa had mijn helm al gevonden en het achter de balie gelegd. Zo komt alles wel weer goed, maar het kost wat meer energie …. nu mét RODE helmpje weer naar huis.

Dus de les is (en blijft): doe één ding tegelijk!
Ook voor/met mijn helm. 😊