Dit is Ben, de molenaar van de Broekdijkmolen in Warmond. Zondag (6/2) kwam ik hem tegen bij het bruggetje. Kijk maar. Daar is de wind even wat rustiger en draai je van “tegen de wind” naar “voor de wind”. Dan wordt de wandeling een stuk makkelijker.
De molenaar vertelt dat hij z’n molen -ondanks de wind en sneeuw- wil draaien. Hij viert z’n verjaardag; vandaag is hij 41 jaar molenaar. Daarvoor waren het zijn vader en zijn opa.
Hij is stoer en poseert voor mijn fotocamera. Hij is niet alleen molenaar, maar ook jager. Zeker vroeger waren dit twee logische combinatie van ambachten. De bontmuts heeft hij gemaakt van een zelf geschoten vos.
Deze koude dag was grijs. Mistig. Het lijkt alsof de dag niet licht wordt. Toch heeft dat ook wel wat; alsof geesten geheimzinnig rond dolen. Dit moet me denken aan de mysterieuze jeneverbessen in het Mantingerzand waar ik een paar weken eerder was.
Een paar dagen later zag de wereld er heel anders uit, met
mooi witte sneeuw, een hard blauwe lucht en een warme zon, die je erbij krijgt.
De grote verschillen in het weer zijn deze weken groot. Van het grijs naar de blauwe lucht (vaak tot -10 C) naar lentedagen (+15 C); het doet me denken aan de weer- en klimaatpluimen van het KNMI ….. maar ook aan downs en ups. Na mijn schaatsen (dat nog aardig ging) en nu de lente die je er aan voelt komen, maakt me blij.
Gelukkig ….. weer UPS!
