Elke dag oefen ik met praten; een verhaal vertellen of een gesprek voeren …. Ik móet praten!
De buren en vrienden, de Albert Heijn, de klantenservice van de OV-fiets, de campingsbaas van Nieuwe Brug, Piet de visboer, de yogalerares …… ik misbruik ze allemaal!
Mijn eigen man en kinderen lijden het hardst. Alhoewel …. het valt eigenlijk wel mee; samen een gesprek voeren is niet altijd nodig. Als ik maar tegen ze aan kan praten, terwijl ik associatief van alles verzin. Ik kan de woorden hardop voorlezen of opschrijven, aanpraten en aanleren. Het helpt allemaal om de woorden in m’n hoofd te krijgen en ze kunnen zeggen.
Ik probeer hieronder het proces aan jullie te laten zien. Kijk de kleuren en doorhalingen maar.
Zondag zijn we een rondje door de polder en langs de Broekdijkmolen gelopen. Ondertussen heb ik weer geoefend met praten; de inleiding aanleiding was de vakantie van mijn mede-revalidant Jelle.
Jelle en zijn vrouw en kinderen gaan binnenkort op reis. Dat is een mooie binnenkans toekomst vooruitzicht: Italië, Toscanne en Floraence …… Van dit Italiaanse vakantiebruggetje ben ik naar de Romeinen en de relatie met Katwijk getrokken.
De Romeinen zijn al vóór Christus noordwaarts de Alpen overgetrokken. Er is een groot rijk gewoord gevormd.
De Limes is de noordelijke grens van het Romeinse Rijk; deze grens wordt bepaald door de rivier de Rijn. Deze stroomt in Katwijk in zee; in de Noordzee.
Verhalen en schilderijen geven aan dat er een Romeinse burcht Brittalia Brittenburg is geweest.
Argeologen Archeologen hebben het afgelopen jaar gezocht naar de Brittenburg. Dag en nacht hebben ze het opgezogen zand bekeken, voordat met het zand het Dijk-in-Duin kon worden gebouwd. De hoop was een burcht in zee terug te vinden. Helaas! Er zijn wel mosmoet mammoeten en spaletten skaeletten gevonden, maar geen Romeinse schatten.
Het verhaal over de Brittenburg vind ik wel vergelijkbaar met het monster van Loch Ness!
Twee eeuwenoude mythes ……
Twee economisch kansen voor het toerisme ……
Volgende keer …..
een nieuw wandel-praat-oefen-praatje 🙂
Nou, het is me wat, he..heb je tijdenlang huiswerk van je leerlingen nagekeken..heb je nu je handen vol aan je eigen dagelijkse huiswerk!
Het lijken me een mooie metaforen: zowel Nessie als Brittenburg:
Voor jouw gevoel zou er een monstertje in je kunnen huizen: je twijfelt of ze bestaat en juist als je denkt dat ze wel erg langdurig haar bek heeft gehouden, kom je haar tegen in de woorden die er nog niet zo lekker uit lijken te komen.
Wij, als omstanders zien haar niet, we willen het wel geloven maar wij kennen alleen maar Marijke die nog net zo is als voorheen, die soms wat zoekt in hoe ze iets zegt!
En die burcht? Ha!! Laat vallen die ophaalbrug: in de mist van niemandsland laten wij ons graag door jou aan de hand nemen om samen een andere vocabulaire te ontdekken, immers, behalve de woorden blijft er nog genoeg andere communicatie over!!
Eerst zien, dan geloven!
Ik denk dat je nog nieuwe woorden aan onze taal kunt toevoegen! met name de ‘binnenkans toekomst’ vind ik erg mooi!
XXX
Ha lieve Marijke,
Wat doe je het goed! Enne… gelukkig was je altijd al een prater dus man, kinderen, vrienden, de visboer, de campingbaas, iedereen die je kent is het gewend hoor 🙂 Vooral doorgaan, je werkt zooo hard, ik vind het ongelooflijk knap! Heel veel liefs en ik hoop je snel te komen bezoeken in Leiden om weer veel met je te praten! Valerie & co