De laatste tijd kan ik mijn woorden “moeilijker” vinden. Dat irriteert me enorm. Daarbij is het opschrijven van woorden en zinnen verslechterd. Dat is echt beter geweest. De reacties van mensen om me heen zeggen dat het juist beter gaat, dat we allemaal ouder worden en de woorden vergeten …..
Het is lief bedoeld, maar ouder worden is iets anders dan afasie. Inmiddels is bij mij Cerebrale amyloid angiopaieth (CAA) vastgesteld, een ziekte van de kleine bloedvaten van de hersenen. Tot nu toe is er geen behandeling om CAA te genezen. Het verloop van de ziekte is bij elke patiënt anders. Het gezamenlijke is veelal een toename van mentale en/of lichamelijke klachten.
Maar ondanks dat ….. Om mijn woordvinding te verbeteren moet ik weer vaker oefenen, vind ik, vooral voorlezen en schrijven. De klad is er in geslopen. Soms vraag ik me af of die CAA roeien tegen de stroom op is óf vechten de bierkaai …. Volgens mij is de uitslag hetzelfde.
Gelukkig heb ik -in tegenstelling tot onze minister-president- nog wél actieve herinneringen. Ik weet zeker dat het oefenen, ook met mijn blogs, mijn woordvinding helpt.
Luisterboeken zijn prachtig maar zelf schrijven en de woorden zien is echt iets anders. Gewoon echt schrijven met een pen vind ik het mooiste. Het voelt als of de woorden met inkt en papier door mijn handen m’n hersenen in lopen. Daarnaast lees ik mezelf voor. Dat is heel anders dan luisteren naar de voorlezer.
De zin “geen actieve herinneringen” is een goede oefening met woorden! Kijk maar ……….
Ik ga morgen op zoek naar een nieuwe logopediste die gespecialiseerd is in afasie. Mijn “eigen” logopediste is voorlopig uitgeschakeld.
Als je het kan dromen, kan je het doen! Op zoek naar een logopediste.
(Wald Disney)