Dinsdag, 3 dagen geleden, heb ik van mijn neurologe de uitslag gehoord van een MRI-scan. Soms is het prettiger géén gelijk te krijgen ….. de neurologe heeft verschillende puntbloedinkjes in mijn hersenen gezien. Na mijn beroerte in oktober 2015 is het nu weer fout. Hersenen moeten dicht blijven; geen lekkages …. ik vertrouwde het dus inderdaad niet.
De neurologe wilde het probleem doorsturen naar de grote specialist in het universitaire ziekenhuis. Ik hoop natuurlijk dat ik daar zo snel mogelijk kan komen. Ik heb het gevoel dat ik een tikkende tijdbom in mijn hoofd heb zitten. Oók mijn enorm geschrokken man.
Omdat we nog niets van het ziekenhuis hebben gehoord, heeft mijn man vandaag maar even met het ziekenhuis gebeld. Hoe staat de zaken er voor? Immers, we zijn erg geschrokken van het vooruitzicht – dat dinsdag voorbij kwam – over giftige eiwitten en dementie ….. Wij zijn gewoon bang.
De mevrouw die aan de telefoon kwam, wist wél dat de informatie van “mijn” neurologe is binnengekomen. Dat ligt op een stapel ……. mijn papieren …..!
Maandag a.s. zal één van de universitaire neurologen de stapel bekijken en bepalen wie er mee verder gaat.
Het telefoontje van vanmiddag wekt geen vertrouwen ….”een beetje dom”.
Hopelijk een “foutje” en a.s. maandag een revanche.
