Oefenen over veren

Veren …… haute couture

Dinsdagmorgen (31/1) gaan Rebecca en ik naar het Leids’ museum Volkenkunde. Daar is nu de tentoonstelling  “Wereld met veren”  te zien. We gaan het weer proberen …. en sowieso leuk!

Overal ter wereld dragen mensen veren. Verwerkt in kleding, hoofdbedekkingen in alle soorten en maten en als onderdeel van accessoires. Het is iets van alle tijden; de grootste couturiers maken er gebruik van, vorstenhuizen uit de hele wereld vertonen zich ermee en volken van Papoea-Nieuw-Guinea tot Noord-Amerika zijn er iconisch door geworden. In de tentoonstelling WERELD VOL VEREN wordt de bijzondere verencollectie afgewisseld met haute couture van hedendaagse modeontwerpers, vogels in alle soorten en maten, talrijke verhalen en interessante feiten.

Bijna een jaar geleden zijn we daar óók samen naar een tentoonstelling geweest. Het ging toen over Boeddha. Op voorhand zag dat er mooi uit. Echter, de middag was druk…… kinderen die vakantie hadden en veel oude(re) vriendinnen.  Bovendien wilde ik met Rebecca ook nog een advies voor de logopediste in het revalidatiecentrum bespreken.  Dat was dus té veel. Met mijn CVA kostte me deze middag veel te veel energie.

Maar heb ik intussen weer veel bijgeleerd 😉

  • Omgaan met vermoeiheid met een niet-aangeboren hersenletsel (NAH) is een kwestie van leren. Goed slapen, variëren, plannen, ontspannen, bewegen ….. Dus morgenochtend vroeg naar het museum!
  • Ik blijf oefenen met praten, woorden vinden en schrijven. Het is een raar fenomeen, het vinden van woorden in je hersenen. Ik zie – om het te visualiseren – een grote kast met laden en laadjes. Sommigen staan altijd open. Andere laadjes kunnen open blijven als je maar goed oefent. Sommige laadjes gaan wél open, maar gaan ook weer dicht. En er zijn laden, die nog niet open zijn geweest.
    De woorden associatie en inspiratie heb ik van de week veel geoefend in verband met de tentoonstelling “wereld van veren”. En verder de  woorden twee-onder-één-kap en dakkapel …. en het balken van ezels ….Het gekke is dat ik – vanaf het begin na mijn CVA – het woord indiaan kende. Je kan me er voor wakker maken …. een indiaan lukt altijd. Morgen zie ik in het museum de Zwartvoet Indiaan!
Veren …… een Zwartvoet Indiaan