Ik ben vandaag –13 oktober 2017– de tweede keer twee geworden: mijn tweede verjaardag in mijn tweede leven. Mijn eerste leven heeft 55 jaar geduurd. In die 55 jaren heb ik veel geleerd en genoten. In mijn tweede leven -nu- ben ik opnieuw begonnen. Weer opnieuw leren, oefenen en nieuwe dingen ontdekken, leren en een plekje vinden voor verlies en rouwen en weer nieuwe mensen leren kennen …..
Op 13 oktober 2015 heb ik om 13.15 uur een hersenbloeding gehad. Ik was Nederlandse tentamentraining aan het geven voor een groep met 18 politiemannen op NOVA Maritiem in IJmuiden. De mannen wisten eerder wat er aan de hand was, dan ik zelf ….. ik wilde niet gaan zitten …. ik had toch kopietje gemaakt om te oefenen voor het tentamen?!
De mannen hebben de taken direct verdeeld: een arts -toevallig op school- gehaald, de ambulance opgeroepen, mijn Bromton en rugzak meegenomen, ik naar de deur gedragen ….. Voor mijn gevoel lag ik 10 minuten later in de ambulance en waren de apparaten aangesloten aan het infuus. Eerst ben ik naar het ziekenhuis in Beverwijk gebracht, maar dat was te gevaarlijk. Toen naar het Slotervaart in Amsterdam. De eerste vier dagen ben ik er wél geweest, maar zelf weet ik dat niet. Nog steeds niet. Praten kon ik niet.
Na tien dagen ben ik overgebracht naar het ziekenhuis Alrijne in Leiden. Na ruim vier weken ben ik naar het Rijnlands Revalidatie Centrum gegaan, ook in Leiden en dicht bij huis. Half januari 2016 ben ik thuis gekomen.
En toen?!
Langzamerhand wordt steeds meer duidelijk wat er is gebeurd in mijn hersenen. Aan de buitenkant zie je eigenlijk niets, maar van binnen ….
- Praten en schrijven wordt -nog steeds- beter. Logopedie is echter nu net gestopt, want voor de professionals is niks meer te halen. De 100% is niet haalbaar. Dat is echter (ook/vooral) de instelling van verzekeraars. Logopedistes kunnen 1 keer/week een lesje geven van 25 minuten. Dat geldt voor kleine kinderen (té kort) en volwassenen met bijvoorbeeld afasie (ook té kort). Mijn voorstel om elke twee weken een bijna uur te oefenen, kan niet volgens de verzekeringsmaatschappijen.
- Kijken vind ik het vervelendst. Alleen als je je ogen dicht hebt, heb je er geen last van. Een kwart van mijn gezichtsveld kan ik niet zien. Omdat ik dat weet, moet ik goed opletten en even om me heen kijken. Even naar beneden, even meer naar links of rechts draaien …. Als ik vergeet op te letten kan ik dus vallen ofzo. Opletten dus!
- Alles wat vroeger vanzelf was, is niet meer. Alles kost veel meer energie. Praten, schrijven, kijken, voelen, pakken, onthouden, plannen, telefoneren, boodschappen halen, het verkeer, drukte, herrie ……
Vandaag ben ik precies twee jaar verder. Ik ben waarschijnlijk vanaf nu 100% afgekeurd voor betaald werk. De beslissing is echter “alleen” nog niet op papier gezet en aan mij toegestuurd. Hoewel afkeuring verdrietig is, geeft deze beslissing ook weer duidelijkheid en “vrijheid”. Een Pyrrusoverwinning ….. beter is géén beroerte!
We -Alfred, Boris en ik- vieren vandaag feest. Ik ben er nog, ook al ben ik niet meer dezelfde 😉 . Omdat ik er nog/weer ben, probeer ik er het beste en mooiste van de maken; vooral voor mijn liefsten. Om dát te kunnen doen, moet ik zelf leuke, mooie, relevante, enzovoort …. dingen doen, ook samen met andere vergelijkbare mensen.
Boris heeft mogen kiezen voor wélk feestmaal ….. witlof met kaas en ham, gebakken aardappeltjes en een gehaktballetje!
2 jaar al weer. Hard gewerkt, dat moet zeker gevierd worden. Afgekeurd voor je oude werk, maar nog steeds ‘goedgekeurd’ als echtgenoot, moeder, vriendin, mens, etc….. XXX
Hoi Marijke
gefeliciteerd met deze 2e verjaardag. Hoewel de aanleiding natuurlijk toch wel wrang blijft, vind ik het knap dat je er zo tegen aan kunt kijken!
Ik hoop dat het feestmaal heeft gesmaakt?
Groeten aan Boris en Alfred.
Johan
Hallo Marjolein…Een nieuwe mijlpaal in je leven. Ik heb respect voor je doorzettingsvermogen en je relativeringsvermogen. Veel moet nog indalen en een plek krijgen. Maar ik ben er van overtuigd dat je dat gaat lukken..en dat er nieuwe dingen op je pad komen. Je geest blijft open. Heel veel succes. Frans Bouwers.
Gefeliciteerd lieverd! Ik heb heel veel respect voor je houding, inzet en instelling. En datzelfde respect heb ik ook voor Alfred en Boris.
Van harte Marijke, een nieuwe mijlpaal. En ‘zo jong’ al een voorbeeld om te volgen!
Fijne dag,
Agnes
Gefeliciteerd jonge blom!! We komen snel ‘s langs als we in Hazerswoude wonen (15 nov). Ik vind het zo goed van je dat je zo snel zo ver bent gekomen. Hulde ook aan die politiemensen die je zo snel hebben kunnen helpen. Dit is echt geluk bij een ongeluk. Heel veel plezier en geluk de komen de jaren met Boris en Alfred en allen die je liefhebt. Ennuh, lekkerrrrr witlof! Kus, Anneke
Heel knap dat je zover gekomen bent. Hoop dat je nog volop kunt genieten van de dingen die wel goed gaan, ook al is dat niet altijd makkelijk. Veel succes en sterkte!
Je blijft een doorzetter; dát pakken ze je nooit af! Ik vind t knap en heb bewondering voor je/jullie. Groetjes aan allen van Daan
Proficiat Marijke, we hebben veel bewondering voor jouw doorzettingsvermogen. Geweldig wat je gedaan hebt om te bereiken wat je nu doet. Petje af. Geniet van jullie feestje.
Lieve Marijke, echt bewondering voor je hoe je met dit alles omgaat. Positief en er wat van maken. Heerlijk om zulke lieve mensen om je heen te hebben. Geniet van het leven. Lieve groet Riny
Lieve Marijke,
Een feestje!!! Knap dat je zo positief in je nieuwe leven bent gaan staan, en met jouw doorzettingsvermogen gekomen bent waar je nu staat. Blijf gaan voor de 100% Marijke, minder kan altijd. Ik heb ontzettend veel respect voor je, lieve groet, Carla.
Van harte gefeliciteerd Marijke. Ik vind je erg sterk en bewonderenswaardig. Blijf positief!! Knuffel van Pascale.
ik hoop nog veel verjaardagen mee te vieren!
Lieve Marijke, Alfred en Boris,
Wat een overwinning! En ALLE reden voor een feestje… mét witlof uit de oven!
Veel liefs, Valerie