Na mijn beroerte heb ik ruim 3 maanden in het revalidatiecentrum “gewoond”. Wat ik toen meteen mocht doen, was buiten fietsen:
A. mét de fysiotherapeut en
B. mét een helmpje op m’n hoofd.
De reden daarachter is de aansprakelijkheid voor het revalidatiecentrum. Maar los daarvan is het ook gewoon verstandig om een helm op te zetten; zeker nú is het de kunst m’n hoofd verder heel te houden. Daarom heb ik -meteen nadat ik thuis kwam- een eigen helmpje gekregen. Niet zo’n saaie helm, maar een vrolijk ROOD accessoir.
Deze GIRO Sutton MIPS-helm is bedacht voor de stadsfietser. Zo kan ik in ieder geval zélf de kans op een ongeluk beïnvloeden. Het aantal verkeersdoden is voor het derde jaar op rij gestegen en het aantal ernstig gewonden is zelfs hoger dan ooit. Dat blijkt uit de jaarlijkse Monitor Verkeersveiligheid van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV).
Dinsdagmorgen ben ik naar yoga geweest bij de sportschool. In de kleedkamer zocht ik al mijn fietssleutel, had ik een praatje over mijn nieuwe yogamat én ik zei Vanessa van de FFF-balie gedag. Toen ik thuis kwam, ontdekte ik dat ik mijn helm had laten liggen. Kijk maar …..
Het is echt waar ….. maar één ding tegelijk lukt!
Ik ben dus maar weer terug gereden -extra goed opletten zonder helmpje- naar de sportschool. Vanessa had mijn helm al gevonden en het achter de balie gelegd. Zo komt alles wel weer goed, maar het kost wat meer energie …. nu mét RODE helmpje weer naar huis.
Dus de les is (en blijft): doe één ding tegelijk!
Ook voor/met mijn helm. 😊
Die les, een ding tegelijk, geldt voor jou wellicht meer dan voor anderen, maar ik denk dat een ieder er goed aan doet zich met een ding tegelijk bezig te houden. Zo krijgt alleszijn verdiende aandacht en worden ongelukken voorkomen.
Achhhhh!: Marijke!!
Gelukkig is t recent officieel vastgesteld: multitasken schijnt niet te bestaan!
Dat ontslaat ons ouwe meisjes van een boel extra druk..in jouw geval mede van je zo kostbare hersenpan!
Leuke bijkomstigheid is dat jouw rode helm de associatie oproept van een meisje in t bos..de chaos om je heen de verkeerswolf..ik gooi een toverspreuk over je heen op afstand en hoop zo dat je het flesje wijn voor grootmoeder dan ZELF opdrinkt!!
Ook ik zat 2 en een halve maand met een helm op in een rolstoel, niet zo een mooie rode maar een lelijk wit ding, waarmee ik er niet uit zag Helaas heb ik geen foto meer. Toen mijn schedel, die al die tijd in de diepvries in het ziekenhuis in Koblenz lag, weer terug werd geplaatst, was het gevaar om te vallen schijnbaar niet meer zo van belang en hoefde ik de helm niet meer op.
Desalniettemin ben ik nog steeds bang om te vallen en mijn hoofd nog meer te beschadigen.
Leuke column.