Afgelopen dinsdagavond (12-09-2017) heb ik weer gerepeteerd in het Tam Tam-koor. Precies een jaar geleden ben ik lid geworden.
Vóór mijn hersenbloeding (CVA) ging ik al naar de keramiekles bij Sonja. Toen ik in januari 2016 weer thuis was gekomen na het wonen in het revalidatiecentrum (RRC, Leiden) ben ik weer begonnen met boetseren. Op donderdagmiddag bij het wijkcentrum Op Eigen Wieken. Langzamerhand groei ik daar naar mijn oude stiel terug. De nuance en het gevoel worden beter. Ik hoop dat dit ook gaat gebeuren voor het organiseren van opdrachten en voor beter kunnen kijken.
Sonja en mijn mede-kleisters adviseerden mij te gaan zingen. Heel goed als je weer moet leren (zo goed mogelijk) te praten. Zo gezegd, zo gedaan ….. op dinsdagavond naar het Tam Tam-koor bij Op Eigen Wieken. Een ontzettend goed idee!
Vroeger heb ik altijd veel gezongen. Sopraan. Bij de scoutinggroep Ben Labre, bij het jongerenkoor in de Michaelkerk en het cabaret in De Bilt, een ingewikkeld acapella-koor (muziek van 19e eeuwse Nederlandse componisten) in Amsterdam, het NMF-OR-koor bij het Ministerie van Landbouw en Visserij (1985-1990) en vooral onder de douche ….. kijken of de waterleidingen kunnen meezingen, net zoals Oskar in De Blechtrommel of de kristallen wijnglazen kunnen knappen.
Nu zing ik weer; alweer een jaar. De muziek is terug! Nu nog de woorden. Het Leidseplein is terug; het lieve liedje van Saskia&Serge “Het zijn de kleine dingen” lukt ook inclusief met tekst!
Dat kleine beetje zon waar je al weken lang op wacht
Die uitgestoken hand die je van hen niet had verwacht
Dat kleine bosje bloemen en precies op dat moment
Die onverwachte brief als je alleen of eenzaam bent.
‘t Zijn de kleine dingen die het doen die het doen
‘t Zijn de kleine dingen die het doen (2x).
Het Tam Tam-koor heeft geregeld concertjes, in verpleeghuizen en -had ik geregeld- nu ook in het revalidatiecentrum. We zongen “De kleine dingen”. Ik stond huilend te zingen. Ik stond aan de andere kant …. géén patiënt meer, maar zangeres, lid van het koor!
Zaterdag 30 september a.s. zingen we bij Overrhyn, een verpleeghuis aan de Willem van Zwijgerlaan in Leiden. Ik heb begrepen dat we twee uur gaan zingen, dus we moeten veel instuderen en volhouden ….. misschien geldt dat niet alleen voor ons 😉
