Ik schrijf maar even een vervolg-blog over “De stapel” … Zó veel lezers/vrienden hebben mijn verhaal gelezen -ongelofelijk!- en gereageerd. Dat doet mij/ons veel goed. Omdat ik niet iedereen individueel kan mailen, maak ik deze nieuw blog; dat is echt een uitvinding en tegelijkertijd weer een oefening 😉 We hebben twee revanches, die ik hieronder zal bespreken. Eén van het ziekenhuis en één van ons zelf …
REVANCHE 1
De assistente van de neurologie-afdeling in het LUMC heeft ons afgelopen woensdag twee keer gesproken. Aanvankelijk gaf ze aan, dat de neurologe pas half januari een afspraak kan blokken in haar agenda. Nog ruim drie weken niet weten wat er aan de hand is in mijn hersenen ….. en wel bang blijven ……
Maar ….. Een kwartiertje later belde de assistente nog een keertje. Er was een afspraak vrijdag a.s. gecanceld en we konden dán al komen! Daar waren we blij mee; dan zouden we net vóór de Kerst wat meer weten!
REVANCHE 2
Op 12 december hebben wij de uitslag van de nieuwste MRI-scan gehoord. Dat was een grote tegenvaller, want de neuroloog Alrijne heeft verschillende nieuwe puntbloedinkjes in mijn hersenen gezien. Eigenlijk hebben we toen niet meer doorgevraagd en ook geen foto’s gezien. Het gesprek ging vooral in op een giftig eiwit en een onderzoek dat wordt gedaan. In de toekomst kan de kennis bruikbaar worden voor nieuwe patiënten. Binnen 10 minuten waren we weer buiten op de gang en vrijwel meteen wisten we wat we hadden willen weten, maar niet gevraagd ….. zelfs met twee mensen die gewend zijn om te lezen, te praten en vragen ……. ongelofelijk en toch ook logisch.
Dat zal ons niet weer gebeuren ….. Het gesprek met de nieuwe neuroloog bij het LUMC hebben we goed voorbereid. Een lijstje met vragen; na elke vraag hebben we ruimte overgelaten om het antwoorden op de schrijven ….. de zelfde avond nog heeft Alfred de aantekeningen uitgewerkt en in een bestandje gezet. Zo, revanche twee!
Wat spannend allemaal. En juist dan is revancheren belangrijk. Dikke knuffel!
Dank je wel voor je.blog. wat.moeilijk voor jullie allemaal. Het vermoeden en het daadwerkelijk bevestigd.zien zijn 2 hele andere werkelijkheden. Uit ervaring ingegeven: Hoop is een slechte.raadgever maar een hele goede reisleider. Sterkte.
We hadden al ge-appt en je zei al dat er weer een blog aan kwam.
Goed revanche genomen. En de volgende keer weer goed voorbereid op pad.
En goed ontspannen…. Lekker vandaag naar Katwijk geweest? naar jullie vaste eettentje? Of zaten jullie nog vol van de kerstdagen?
Het beste ermee, en we horen weer!
XXX
Hmmm….revanche…misschien is t een kwestie van fanatiek t spel blijven spelen en absoluut zorgen dat jij aan slag blijft!!
Laat ik nou net lezen dat jullie dat doen?!
GOED ZO!! GA ZO DOOR!!!!!!!
Hi Marijke veel sterkte , hoop dat volgende gesprek meer duidelijkheid oplevert . We zijn van de zomer weer terug in NL komen je dan als het mag en kan opzoeken ondertussen houdt vol ! Lucie
We leven met jullie mee! liefs, Hans en Anneke
Beste Marijke,
Dat is geen goed nieuws van de neurologe. Goed idee om met de vragenlijsten terug te gaan en ik ben benieuwd wat het vervolg is.
Goede jaarwisseling met elkaar gewenst.